Wybór i montaż systemów ochrony odgromowej dla budynków mieszkalnych i przemysłowych

Podstawowe elementy systemów ochrony odgromowej

Systemy ochrony odgromowej składają się z trzech kluczowych elementów. Zwody powietrzne stanowią pierwsze ogniwo tej ochrony. Te metalowe przewody umieszczane na najwyższych punktach budynku przechwytują wyładowania atmosferyczne. Ich średnica wynosi minimum 8 mm dla miedzi lub 10 mm dla aluminium.

Przewody odprowadzające łączą zwody z uziomem. Muszą one zapewnić najkrótszą możliwą drogę dla prądu piorunowego. Instaluje się je w odstępach nie większych niż 20 metrów wzdłuż obwodu budynku. Każdy przewód powinien mieć przekrój poprzeczny dostosowany do przewidywanego natężenia prądu.

Uziom stanowi końcowy element całego systemu. Jego zadaniem jest rozprowadzenie energii wyładowania w gruncie. Oporność uziemienia nie może przekraczać 10 omów dla budynków mieszkalnych. W przypadku obiektów przemysłowych wartość ta wynosi maksymalnie 4 omy.

Połączenia wszystkich elementów wymagają specjalnych złączy. Spawanie lub lutowanie zapewnia najlepszą przewodność elektryczną. Mechaniczne złącza śrubowe stanowią alternatywę, ale wymagają regularnej konserwacji. Wszystkie połączenia muszą być odporne na korozję i warunki atmosferyczne.

Właściwy dobór bednarki do instalacji odgromowych

Bednarka stanowi podstawowy element konstrukcyjny przewodów odprowadzających. Jej właściwy dobór wpływa bezpośrednio na skuteczność całego systemu. Dostępne są różne profile tej taśmy metalowej o grubości od 3 do 5 mm. Szerokość standardowych bednarek wynosi 20, 25 lub 30 mm.

Materiał wykonania determinuje trwałość i przewodność elektryczną. Miedź wykazuje najlepsze właściwości przewodzące, ale jej koszt jest wyższy. Aluminium oferuje dobrą relację jakości do ceny przy zachowaniu odpowiednich parametrów. Stal ocynkowana stanowi najtańszą opcję, jednak wymaga większego przekroju poprzecznego.

Montaż bednarka wymaga zastosowania odpowiednich uchwytów. Odległość między punktami mocowania nie powinna przekraczać 1 metra. Na narożnikach budynku stosuje się specjalne kształtki łączące. Wszystkie elementy muszą zapewnić ciągłość elektryczną całej instalacji.

Kontrola jakości obejmuje sprawdzenie ciągłości przewodzenia oraz stanu połączeń. Pomiary wykonuje się miernikiem oporności z dokładnością do 0,1 oma. Coroczne przeglądy pozwalają wykryć uszkodzenia przed sezonem burzowym. Dokumentacja pomiarów stanowi wymagany element eksploatacji systemu.

Projektowanie i wykonawstwo profesjonalnych instalacji

Projekt instalacji odgromowej rozpoczyna się od analizy ryzyka pożarowego. Wysokość budynku, jego przeznaczenie i lokalizacja wpływają na wymaganą klasę ochrony. Budynki powyżej 20 metrów wysokości wymagają ochrony I klasy. Obiekty mieszkalne do 60 metrów wysokości należą do II klasy ochrony.

Rozmieszczenie zwodów powietrznych następuje zgodnie z metodą kuli tocznej. Promień tej kuli wynosi 20 metrów dla I klasy i 30 metrów dla II klasy ochrony. Wszystkie elementy budynku muszą znaleźć się w strefie ochronnej. Kominy, anteny i inne wystające części wymagają dodatkowych zwodów.

Wykonawstwo instalacje odgromowe podlega ścisłym normom technicznym. Każdy etap prac wymaga kontroli przez uprawnionych inspektorów. Spawanie połączeń wykonuje się metodą termitową lub elektryczną. Grubość powłoki cynkowej na elementach stalowych nie może być mniejsza niż 50 mikrometrów.

Odbiór techniczny obejmuje pomiary elektryczne i kontrolę wizualną. Protokół odbioru zawiera wyniki pomiarów oporności uziemienia oraz ciągłości przewodów. Pozytywny odbiór umożliwia uzyskanie zgody na użytkowanie budynku. Certyfikat instalacji odgromowej ma ważność 5 lat od daty wydania.