Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Podstawowe rodzaje rur elektroinstalacyjnych
Rury elektroinstalacyjne stanowią fundament każdej solidnej instalacji elektrycznej. Na rynku dostępnych jest kilka głównych typów tych elementów. Rury sztywne PVC wykorzystuje się w instalacjach wewnętrznych, gdzie temperatura nie przekracza 60 stopni Celsjusza.
Materiały elastyczne sprawdzają się tam, gdzie potrzebujemy większej giętkości montażu. Rury elektroinstalacyjne (onninen.pl/produkty/Elektrotechnika/Rury-elektroinstalacyjne) karbowane oferują wyjątkową elastyczność przy zachowaniu wysokiej wytrzymałości mechanicznej. Ich powierzchnia poprawia przyczepność do betonu i innych materiałów budowlanych.
Średnice standardowe wahają się od 16 mm do 63 mm dla zastosowań typowych. Większe przekroje, do 160 mm, stosuje się w instalacjach przemysłowych. Te parametry determinują liczbę przewodów, które można bezpiecznie poprowadzić przez jedną rurę. Właściwy dobór średnicy zapewnia łatwość wyciągania kabli podczas serwisu.
Właściwości rur karbowanych szarych
Rura osłonowa karbowana szara charakteryzuje się wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne. Jej struktura falista zwiększa powierzchnię kontaktu z masą betonową o około 40 procent. Ten element konstrukcyjny zapobiega przemieszczaniu się podczas betonowania fundamentów czy ścian.
Materiał LDPE użyty do produkcji zapewnia odporność na temperatury od minus 25 do plus 90 stopni Celsjusza. Rura osłonowa karbowana szara (PESZEL) Onnline (onninen.pl/produkt/ONNLINE-PESZEL-RKWG-P-11-16-niepalny-z-pilotem-750N-W2710,100893) dostępna jest z wbudowanym pilotem ułatwiającym przeciągnięcie przewodów. Jej wytrzymałość na ściskanie wynosi 750 N, co gwarantuje ochronę nawet przy dużych obciążeniach.
Szary kolor ułatwia identyfikację podczas prac instalacyjnych w środowisku budowlanym. Materiał nie zawiera halogenów, co oznacza brak wydzielania toksycznych gazów podczas pożaru. Ta właściwość jest szczególnie ważna w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej. Długość standardowych odcinków wynosi 50 metrów, co minimalizuje liczbę połączeń.
Zasady doboru średnicy rur
Obliczanie odpowiedniej średnicy rury wymaga uwzględnienia kilku kluczowych parametrów. Przekrój poprzeczny wszystkich przewodów nie może przekraczać 40 procent powierzchni wewnętrznej rury. Ta zasada zapewnia swobodę ruchu kabli podczas ich wyciągania czy wymiany.
Dla pojedynczego przewodu o przekroju 2,5 mm² wystarczy rura o średnicy wewnętrznej 16 mm. Trzy przewody o tym samym przekroju wymagają już średnicy 20 mm. Pięć przewodów potrzebuje rury o średnicy wewnętrznej co najmniej 25 mm. Te wytyczne pochodzą z norm PN-IEC 60364.
Długość trasy również wpływa na wybór średnicy rury instalacyjnej. Odcinki powyżej 15 metrów wymagają zwiększenia średnicy o jeden rozmiar. Każdy zakręt pod kątem 90 stopni równoważny jest 3 metrom długości prostej. Maksymalna liczba zakrętów na jednym odcinku nie powinna przekraczać czterech załamań.
Montaż i instalacja rur osłonowych
Właściwe ułożenie rur wymaga zachowania odpowiednich spadków umożliwiających odpływ kondensatu. Zalecany spadek wynosi 0,5 procent w kierunku najniższego punktu instalacji. Punkty te powinny być wyposażone w króćce odwadniające średnicy co najmniej 16 mm.
Minimalna otulina betonowa wokół rury powinna wynosić 20 mm dla środowisk normalnych. W warunkach agresywnych chemicznie tę wartość zwiększa się do 35 mm. Elektrotechnika (onninen.pl/produkty/Elektrotechnika) stawia wysokie wymagania dotyczące jakości wykonania połączeń między odcinkami rur. Stosuje się do tego specjalne złączki zapewniające szczelność IP65.
Rury układane w ziemi wymagają oznaczenia taśmą ostrzegawczą w kolorze niebieskim. Umieszcza się ją 30 cm powyżej górnej powierzchni rury. Głębokość ułożenia w gruncie nie może być mniejsza niż 70 cm. Te parametry chronią instalację przed uszkodzeniami mechanicznymi podczas prac ziemnych.
Najczęstsze błędy podczas wyboru rur
Niedoszacowanie liczby przewodów prowadzi do wyboru zbyt małej średnicy rury. Problem ten ujawnia się dopiero podczas próby przeciągnięcia wszystkich kabli. Zwiększone tarcie może uszkodzić izolację przewodów lub uniemożliwić ich montaż. Koszty przeróbek przewyższają zwykle oszczędności z zakupu tańszych elementów.
Mieszanie różnych typów rur w jednej instalacji powoduje problemy z dilatacją termiczną. Współczynniki rozszerzalności różnych materiałów mogą się różnić nawet o 50 procent. Skutkuje to pękaniem połączeń przy zmianach temperatury. Jednolity system zapewnia spójność parametrów przez cały okres eksploatacji.
Zaniedbanie właściwego mocowania rur prowadzi do ich przemieszczania podczas betonowania. Luz w ścianach czy stropach osłabia konstrukcję budynku. Rury powinny być mocowane co maksymalnie 1 metr za pomocą odpowiednich uchwytów. Ich nośność musi być dostosowana do ciężaru wypełnionej rury wraz z przewodami.
